Hayatta her olayın karşısında birlik olabilseydik eğer her şey daha kolay olurdu bizim için. Özellikle aile birlikleri toplumumuzda büyük öneme sahip. Ancak zamanla da aile birliklerini kaybetmiyor muyuz? Eskiden tüm aile oturup sohbet ederdi.. Şimdi herkes sosyal medyada .. Aile kavramını teknoloji sayesinde zamanla yitirmeye başlıyoruz. Aile olabilmeyi her zaman insanların gözünün içine sokmayı ama hiçbir zaman duygusal anlamda olabilmeyi başaramıyoruz belki de. Sosyal medyanın hayatımızı bu kadar etkisi altına alması da bir hayli tehlikeli aslında. Eskilerde aile kavramı daha kuvvetliydi belki de. Şimdilerde ailecek kurulan sofralarda hep eksik oluyor.. Birisi ya arkadaşlarıyla yada daha farklı yerlerde. Ancak aile olmak aynı sofrayı paylaşmak değil miydi? Zamanla her şeyimizi kaybediyoruz. Hatta üzgünüm ki bu çağda insanlığımızı da kaybettiğimizi düşünüyorum. İnsanlar gün geçtikçe daha sert mizaçlı, daha mutsuz ve daha öfkeli oluyorlar. İnsanlar yaşadıkları hayatın sıkıntısını üstlerinden atmakta zorlanıyorlar. Olaylara daha pozitif bakabilirlerse eğer hayatın güzel anlarını daha çok görürler. Negatif düşünceler, olumsuz ve kötü düşünceler aslında hayata karşı bizleri hep yenik düşürür. İnsanların birbirine tahammülü bile kalmadığı şu dönemde toplum içinde bile her an her şey olabilecek gibi.. Sinir krizi geçiren insanlar, sürekli öfkelenen yada geleceğe dair umudu kalmamış insan dolu toplumda. Neden peki ? Neden umutları bitmiş bu insanların. Neden güzel günlere olan inançlarını kaybetmişler. İşte burada da insanın içinde başlıyor her şey. Önce kendisine güvenmeli insan. Önce kendinin farkına varmalı, kendini sevmeli ve kötü günlerin geride kalacağını bugünlerin bir daha gelmeyeceğini fark etmesi lazım.. Eğer farkına varırsa insan ona göre davranır bu hayatta. Zamanla köreliyor her şey .. İnsanın önce kendisini sevmesi lazım. Olabilecek her durum karşısında normal karşılayabilecek bir irade ve düşünce yapısına sahip olması lazım. İnsanın ileriye güzel bakabilmesi için önce kendini sevmesi ve farkına varması lazım. Farkına varmak bazen üzebilir insanı hatta bazen farkına vardıklarınız karşısında inanmakta zorlanabilirsiniz. Ancak siz hiç bir şeyin farkına varmazsanız hiçbir şeyden haberdar olmazsanız olabilecekleri anlamanız zor olacaktır..