Çilekçilik (10.06.2022)

Değişik tarım ürünlerinin sonrasında rotayı çilek üretimine çeviren çiftçilerimizin yüzü gülüyor.

Ekiminden dikimine temizliğinden hasadına birkaç merhaleden geçen çilekçiliğe hemen hemen geçmeyen köy ve çiftçimiz kalmadı.

Üretilen çileği -40 derecede soğutarak -20 derecede paketleyip yurt dışına ihraç eden fabrikalar kurulurken, çilek üreticileri çileğin kilogramını toptan 12 liradan satıyor.

Öyle ki Mustafa abinin işlettiği köy kahvesinde bir kendisi bir ben çaylarımızı yudumlarken, çilek üreticisi köylülerimiz ise tarlalarında çilek hasadını yapıyorlar.

Çiftçimize yeni bir gelir kapısı olan çilekçilik nedeniyle yörenin daha önceki ürünü olan ve yöresel işaret ile patent almış kapya biberin dikimi bile azalmış durumda.

Üretimlerini yol kenarlarında gerçekleştiren bazı çilek üreticilerimiz ise, çileklerini “kendi çileğini tarladan kendin seç, kendin topla” sloganıyla perakende satıyorlar.

Yazımın başında belirttiğim gibi değişik tarım ürünlerinden sonra çilekçiliğe geçen üreticilerimizin bulunduğu yerlerdeki belde ve kasabalarımız da belirli tarihlerde “çilek festivali” düzenliyorlar.

Çilek üretimi sayesinde gerek çilek hasadı, gerek çilek pazarlaması nedeniyle istihdam sağlanırken, tarlalar da icara yani kiraya verilerek köylülerimize gelir kapısı oluyor.

Sulamasından bakımına her gün ilgilenilen çilekçilik üretiminde köylülerimiz daha iyi ürün elde etmek amacıyla tarlalarında topanak diye adlandırılan zararlı otlar ile bıyık diye tabir edilen uzayan kollu çilek fidelerini de belirli günlerde temizlemeyi ihmal etmiyorlar.

Velhasıl çilekçilik sayesinde köylülerimiz eskisinden daha refah bir düzeye ulaşırken, yeni bir üretim kapısı bulmaktan memnunlar.

Bu duygu ve düşüncelerle çiftçilerimizin çilekçilik gibi yeni ürünlerle yeni gelir kapılarına kavuşması ümidiyle çiftçilerimize bol kazançlar diliyorum.

Yeni yazımda buluşmak üzere Allah’a emanet olun. Kalın sağlıcakla…