Hayatımıza giren her insan sizce doğru insan mı ya da doğru olduğunu düşündüğünüz insanlar oldu mu hiç? Ömür dediğimiz kısacık bir süreç aslında. Ve ömrümüz boyunca yeni insanlarla tanışırız gelirler, giderler. Bazen mutlu oluruz bazen de üzülürüz. Peki gerçekten çok sevdiğimiz ya da aşık olduğumuz ya da aşık olduğumuzu sandığımız insanları hayatımızın merkezine alıp doğru insan olarak kabul etmiş olabilir miyiz? Yani demek istediğim şu, birini sevdiğimizi varsayalım sırf sevdiğimiz birisi diye bizim için doğru kişi olduğunu düşünmeli miyiz? Ya değilse, pekiöyleyse neden sevmiş olabiliriz. İnsanın sevmeye ve sevilmeye ihtiyacı vardır. Bu yüzden birilerini severiz ve onlara bağlı kalabiliriz. Tamamen psikoloji ile ilgili olduğunu düşünüyorum. Birilerini hiçbir kusurunu görmeden sevmek çok riskli diye düşünüyorum. Çünkü birilerinin kusurlarını görmediğimizde o kişiyi dört dörtlükmüş gibi görür ve hayatımızda ondan başkası yokmuş gibi davranırız. Kendimize olan sevgimizi bile karşı tarafa veririz ve yavaş yavaş tükenmeye başlarız. Doğru bir ilişki nasıl olur diye soruyorum kendi kendime. Bana göre bir insanın kusurlarını görebilmek hatta o kusurları kabul edebilmekle başlıyor. Tabi ki her insan kusurludur ve muhteşem bir insan yoktur. Telafisi olmayan hatalardan bahsetmiyorum örtülebilecek kusurlardan bahsediyorum. Sizler için telafi edilecek gibi bir durum varsa edin ve sevin. Ama size aykırı bir durumsa ordan uzaklaşın ideolojilerinizden vazgeçmeyin. İnsan evladının en büyük problemi ne istediğini bilememek. İlişkilerin çoğunda böyle olduğu içinde insanlar sağlıklı ilişkiler kuramıyorlar. Önce ne istediğimizi bilmemiz gerekir sonra bir ilişki içerisine girmek doğru olur. Hastalıklı ilişkilerden kaçının size zarar verdiğinizi içten içe düşündüğünüz bir ilişkide kimse sizin için doğru insan değildir.