İYİLİĞİ TERCİH EDENLER(19.08.2021)

Orman yangınları…

Sel...

Mülteciler…

Afganistan ve oradaki insanların hali…

Bu satır başlıkları son zamanlarımızın özeti aslında. Her bir haber kanalında, televizyonlarda, gazetelerde ve sosyal medyada hepimiz bunlarla ilgili en az bir yazı okumuş, bir görüntüye mutlaka şahit olmuşuzdur. Okurken, izlerken çoğumuzun içi de acımıştır, acımalı da. Bu yaşananların her biri elbette içler acısı; ama en acı olan bunların hepsinin insan eliyle yapılıyor oluşu. Doğaya insandan, hatta insana da insandan zarar geliyor oluşu…

Doğal afetleri engellemek elbette mümkün değil; ama onların yaratacağı hasarı en aza indirmek mümkün.

Bizden kilometrelerce uzakta olan insanları tehlikelere karşı korumak her zaman mümkün olmayabilir; ama onlara bir şekilde yardım eli uzatmak mümkün.

Dünyanın bir ucunda insanlar zulüm görürken yanlarına gidip yardım etmek mümkün olmayabilir; ama olanların sesini duyurmak mümkün.

Tabi bunlar kendimizi de gözeterek, elimizdeki imkanlar dahilinde mümkün…

Peki bu mümkünlerin gerçekleşmesinin önündeki engel ne Sevgili Okur?

Bu sorunun cevabı yaşanılanların sorumluluğunu biraz da olsa hissetmiyor; vicdanımızda olanların yükünü taşımıyor ve olanları kendimizden dışsallaştırıyor oluşumuz sanırım.

Bu yaşananların iyi insanlar tarafından iyi niyetlerle yapılmadığı elbette aşikâr. Ne kadar aşikar da olsa bir o kadar da akla, mantığa ve vicdana sığmadığı da bir gerçek. İnsanlık olarak hem yaşadığımız dünyaya hem de birbirimize bu denli yıkıcı, yok edici zararlar veriyor oluşumuz –hem de bile isteye- akıl almaz bir şey. Bir taraftan da bazılarımızın bu zararları telafi etmek için canla başla çalışıyor, emek veriyor oluşu da geleceğimize dair umut verici, “İnsanlık ölmedi.” dedirtici. 

Birinin yıkarken diğerinin yeniden inşa etmesi bana kötüye karşı iyinin mücadelesi gibi geliyor. Yaşanılan her şeyin elbette sebepleri var, hepsi birer tercih.  Acı olan da zaten bunların bir tercih ile yapılıyor oluşu değil mi zaten? İyiliğin yerine kötülüğün tercih ediliyor oluşu… Erich Fromm insanlığa dair bir sözünde der ki;

“İyi insan, aklından hiç kötülük geçirmeyen saf insan değildir. İyi insan, her kötülüğün farkında olup iyiliği tercih edendir.”

İyiliği tercih edenlerden insanlardan olmamız ve o insanlarla çevrelenmemiz dileğiyle…