BİR BAŞKA SATIR/ Uyku Vakti (18.07.2021)

Uyanalım. Tüm bu kabustan uyanalım. Bir kadın olarak rahatça yürüyebileyim sokakta. Peşimden birinin geldiği korkusuyla yürümeyeyim. Hayvanlara birinin zarar verecek korkusuyla etrafıma bakınmayayım. Kocasıyla yürüyen bir kadına, yükselen bir sesle dikkat kesilmeyeyim. Sadece baharı bekleyip, çiçekleri seveyim. Doğaya tekrar tekrar aşık olayım. Her geçen gün yeni bir haber ile gözlerimi açmayayım. Sonrasında artık bu haberlere bir tolerans göstermeyeyim. Gecenin bir vakti evime gideyim ve kimse buna dil uzatmasın.

İstediğimi giyeyim ve kimse bana ahlak bekçiliği yapmasın. Birbirimizi sevelim. Her geçen gün nefret etmeyeyim, tüm insanlardan. Güzellikler dileyeyim. Nefret sözcüklerini bilmeyeyim.

Korkuyla, öfkeyle yaşamayalım ülkemizde. Kendi doğduğum büyüdüğüm yerden bir an önce gitme isteği duymayayım her geçen gün. Yeni bir insanla tanışayım. Sokakta daha önce hiç görmediğim bir insana güveneyim. Korkuyu aramayayım etrafımda. Çantama sarılıp hızlı adımlarla yürümeme gerek kalmasın. Salınarak yürüyeyim, sokaklarda.

Bir kadın olarak bir kere olsun “Ne derler.” Diye, düşünmeyeyim. Sonuçta benim olan hayatımdan bir başkasına ne? Dilediğimi yaşayabileyim, doğup büyüdüğüm bu ülkede. Bir kadını en iyi bir kadının anlamışına gerek kalmasın. Beni herkes anlayabilsin. Güce ihtiyaç duymayayım. Yanımda bir erkek olması gerektiği düşüncesini kırayım. Toplumumuza sinsice girmiş bu gibi düşüncelere silip atabileyim. Mutlu olalım. Bir sabah uyanalım ve sadece baharı bekleyelim.