ÇÖZEMEDİM.. (16.03.2021)

Tüm teşekkürlerim,

Ben mutlu olduğumda içi yananlara,

Yüzüme yalandan gülenlere,

Yenilgilerimde ortaya çıkıp, başarılarıma hasetle şaşanlara,

Allah’a havale ettiklerime,

Hayatımda varmış gibi yapanlara, olduğunu sanıp olmayanlara,

Kadir-kıymet bilmeyenlere,

Özü sözü başka olanlara,

Arkamdan vuranlara,

Bana yanlış yapanlara,

Beni kıskananlara,

Çıkarı olduğunda arayıp, gelenlere,

Geleceğim deyip hiç gelmeyenlere,

Gelip de, hiç gelmemiş gibi gidenlere,

Biriktirilen tüm anıları yok sayanlara,

Hayatımı cehenneme çevirenlere,

“Ben” diyerek gelip, bunu da özgüven sananlara,

Egosunu ruhumla tatmin edip, yükselenlere,

Kendinden ricacı olduğumda, etinden et kopuyor gibi davrananlara,

Ekmeğimi bölüştüğümde şaşıranlara,

Ekmeğini bölüşme sırası kendisine geldiğinde, kaçanlara,

Maskesini takınıp, bunu da meziyet sayanlara,

“Can”mış gibi davranıp, ilk fırsatta asanlara,

Olsa başımı yakacakken, giderek beni kurtaranlara...

Siz olmasanız ben iyi, güzel, doğru, vefa, merhamet nedir bilemezdim.

İyi ki vardınız.

Sadece 1 hayatımız var ve harcamalarına izin veriyoruz.

3 günlük dünyada, boşuna üzülüyoruz.

5 para etmez insanlar için ömrümüzü harcıyoruz.

9 köyden kovarlarsa diye doğruyu da yutuyoruz.

Oysa, kahve ikram etsek, 40 yıl hatıra sayacak güzel insanlar da var.

Ne yazık ki az olanla cebelleşirken, çok olanı kaçırıyoruz.

İşte, ben her daim “Her şeyin bir matematiği vardır” derim fakat burda ki matematiği, kendimi bildim bileli çözemedim..