Bir Şarkı; Bir Acı... (31.12.2021)

Faruk Nafiz Çamlıbel iki çocuğunun annesi Azize Hanım hastalanınca, tanıdığı olan kadın doğum doktoru Alaeddin Yavaşca'ya danışır.

Yavaşca, onları kendisinden daha tecrübeli olan hocasına götürür ve o hoca kanser teşhisini koyar. Yavaşca'yı yanına çağırır hoca “Kardeşim, durum fena. Göğüsten başlamış tüm koltuk altını sarmış kanser. Mutlaka vücudun başka yerlerinde de metastaz yapmıştır. Bu hasta ameliyat edilmez. İlaçlar verip ömrünün son demlerini mümkün olduğunca ağrısız geçirmesini sağlamaktan ibarettir yapılacak. “

Yavaşca anlatır sonrasını : “Ben yıkıldım duyunca. Nasıl söyleyeceğim ki bunu Faruk Nafiz Bey’e. Eşinin üzerine titreyen, ona delice sevdalı bir adam. Kırılgan, duygulu, şair bir adam. Nasıl derim?

O dev şairin koluna girip, “ Gel biraz yürüyelim üstad” dedim. Bin dereden bin su getirir gibi anlatabildim acı tabloyu ona.

Hiç bir şey söylemedi. Çıt bile çıkarmadı, gitti.

Yıkıldı, Hanımefendi ölünce geldi esas yıkımı...

Haftalar sonra geldi bana. Omuzları, avurtları çökmüş, gözleri kan çanağı bir halde..

Cebinden katlanmış bir kağıt çıkartıp açtı, uzattı. “Bunu yazdım, bestelersen sevinirim. “ dedi ve yine çıktı gitti..

“Artık bu solan bahçede bülbüllere yer yok.

Bir yer ki sevenle sevilenlerden eser yok.

Bezminde kadeh kırdığımız sevgililer yok.

Bir yer ki sevenle sevilenlerden eser yok. “

İki büyük üstadı sevgi ve saygı ile anıyor, ruhları şad olsun diyoruz..

Artık böyle sevdaların yaşanmadığı günümüzde, yeniden insanların yüreklerinde büyük aşklar, sevdalar yeşermesi dileğim ile yeni yılınızı kutluyor, sağlık, huzur, neşe dolu günler geçirmenizi temenni ediyorum.