Özgürlük..

Özgür olmak her şeyi istediğin gibi yaşamak değildir aslında.. Özgürlük yaşamak istediklerini yaşamandır. Her şeyi doyasıya yaşamak değildir, yaşamak istediklerin için imkanın olmasıdır..

Özgür olmak, insanın kendi istediği bir şekilde hayat sürmesi aslında her insanın ihtiyacı olan bir durumdur. Her yetişkin birey kendi hayatını kurmakta özgürdür. Bu hayatta yapılacak en kötü şeylerden biride bir insanın özgürlüğünü elinden almaktır.

Herkesin hayata karşı doğduğu, kültürü, coğrafyası, ailevi yapısı farklıdır.

Kültürel değerleri yada hayata baktıkları pencere farklı bile olsa yetişkin bir bireyin kendi hayatını kurması için ona gerekli özgürlük sağlanmalı.

Bazı aileler özellikle çocuklarına karşı bu yanlış tutumu sergilediklerini düşünüyorum.

Yetişkinlik çağına gelen bireyler kendi evinizde kendi düzeninizde yaşamaları için zorlamak ne yazık ki yapacağınız en kötü durumlardan biridir. Özellikle Türk toplumunun bazı kesimlerinde kız çocuklarının sadece okul hayatı varsa iş hayatı oluyor.. sonrası malum evlilik.. Kız çocukları özgürce kendi hayatlarını kuramadıkları için aileden kaçış olarak evliliği görüyorlar. Sevmek, mutlu olmak değil de konu tamamen aile baskısı..

Neden bunu yapıyoruz toplum olarak?

Neden kız yada erkek çocuk ayrımı yapmadan tüm çocukların hayata atılması için çabalamıyoruz.. Bu çağda bile yıkamadığımız bir algı bu..

Özellikle belli bir yaştan sonra çocuğunuza güzel özgür bir alan sağlamalısınız.. Yoksa siz ebeveynlerin yaptığı bu baskı çocuklarınızın sizden uzaklaşmasına ve hatta size karşı farklı tavır sergilemelerine sebep olur.

Unutmayın ki belli bir yaştan sonra çocuklarınız aklı başında yetişkin bir birey haline gelecekler. Sizin gözünüzde hala çocuk kalsalar da atılmaları gereken bir hayat, başlamaları gereken yeni bir sayfaları var.

Siz sadece onlara destek olun..  Çocuklarınızı kısıtlayarak, baskı uygulayarak mutlu edemezsiniz.  Siz ne kadar dik durursanız çocuklarınızın arkasında var olursanız onlar da sizin varlığınızı hissederek hareket ederler.

Ama çocuklarınıza karşı özellikle ergenlik ve yetişkinlik dönemindeki çocukların üzerinde baskı uygulamaktan vazgeçmelisiniz. Özellikle çocuklarınızın meslek sahibi olması gerektiklerini, onların kendi geleceklerinin önemli olduğunu öğretmek zorundasınız.. Siz öyle bir eğitmelisiniz ki çocuğunuzu öyle bir sevgi vermelisiniz ki ona o sevgiyi başka insanlarda harcamaması gerektiğini, bir birey olarak kendisinin çok önemli olduğunu bilmesi hayata karşı onu daha dik bir insan yapacaktır. Ancak sürekli bastırılan, sürekli psikolojik şiddete maruz kalan çocuklar ileriki yaşlarında yaşadıkları hayata karşı hep bu izleri taşıyacaklar..

Sizler ebeveynler olarak çocuklarınızın bir hayata atılmasına izin verin..