Fedakarlık..

Ne kadar çok fedakar olursanız olun gün gelir adı yapmasaydın olur.. Bu söze o kadar çok inanıyorum ki hatta o kadar doğru olduğuna şahit oldum ki..

Siz sürekli fedakar davranırsınız ama karşılığında kocaman bir nankörlük alırsınız..

Anlamıyorum ki insanlar neden fedakar olmakta bile karşılık beklerler.. Neden insanlar fedakar olması gerektiği yerde olmazlar.. Fedakarlık zorla yapılacak bir davranış değildir insanın içinden gelir.. Ama yapılan her fedakarlığın bir iyi niyeti varsı.. ama ben bunları yaptım onun için deme vicdanı olur insanda.. İşte bazı insanlar böyle değil hatta o kadar nankörler ki yaptığınız iyilikleri hemen unutuyorlar..

Siz sadece kendinizi yormuş oluyorsunuz.. Aslında buna yormak denmez elbette ki .. Siz sevdiğiniz için yaptığınız fedakarlık duygusunu karşınızda ki kişiler sanki sizin görevinizmiş gibi görebilirler..

Boş verin.. Sizin vicdanınız rahat mı siz ona bakı önce..

Bırakın istedikleri gibi düşünürler.. Aklınızın bir köşesinde hep şunu düşünün..

Fazla fedakarlık vefasızlığı getirir .. Fedakar olmayı öğretemezsiniz bir insana o fedakar yapıdadır.. İçinden gelir.. Sizi sevdiği için, size kıyamadığı için yapar.. zorla bir insana fedakar ol diyemezsiniz. Çünkü gerçekten içinden gelmediği gibi davranamaz bir insan..

Siz siz olun hayatınızda ki insanların önce ahlakına, vicdanına, merhametine bakın..

Eğer karşınızda ki kişide bu duygular yoksa ondan sevgi bile beklemekte hata yaparsınız..

Duygularımız zamanla şekillenir belki ama bu duygular zamanla oluşmaz.. Bunlar varoluş duygularımızdır. Kimimiz çok duygusalızdır, kimimiz çok merhametli.. ama bazı insanlar da ne duygusallık vardır ne de merhamet.. Merhamet göstermesi gereken olaylara karşı bile sürekli kötü düşünceler içindedir.. Fazla hırçındır aslında hayata karşı..

Siz siz olun hayatınızda önce duygulara önem verin.. Bir insanın merhametini sevin..