Caz müzik

Caz pek çok farklı insanların mirasından oluşmaktadır. 1800'ler de Amerika’nın güneyinde müzik Afrika kökenli kölelerin yaşam alanlarında hayatın ayrılmaz bir parçasıydı. Kutlamalarda, yaslarda, eğlencelerde, çalışırken ve bu müzik Avrupa-Amerika geleneksel müziği ile harmanlanarak blues, ragtime ve diğer müzik formlarını yarattı.

İlk ortaya çıkışından şimdiye dek, caz 19 ve 20. yüzyıl Amerikan popüler müziğinden etkilenmiştir. Caz terimi ilk batı kıyısında ortaya çıkmış ve Chigago’da 1915’lerde yapılan müziği tanımlamak için kullanılmıştır. Bu zamandan öncede caz New Orleans’ta yapılsa da caz ismi ile adlandırılmamaktaydı.

Caz müziğinin neden ve nasıl Amerika'da ortaya çıktığını ve bu kadar farklı türde müziğin nasıl biraraya geldiğini anlayabilmek için, Afrikalıların kölelik Amerika'sındaki yaşamlarına göz atmamız gerekir. Afrikalı köleler Amerika'ya getirildikleri zaman yanlarına müzik aletlerini almalarına izin verilmemişti. Ama onlar müzikal zevklerini ve geleneklerini yanlarına almışlardı. Afrikalıların yüzyıllar önce yaptığı bu hareket, Avrupa müziğinin neden Afrika kökenli Amerikalılar tarafından çalındığında daha farklı duyulduğunu biraz da olsa anlamamıza yardımcı olabilir. Örneğin bazı köleler Avrupa kökenli kilise müziklerini, yöresel müzikleri ve dans müziklerini kendi müzik zevk ve geleneklerine uyacak şekilde değiştirdiler. Onların çocukları da atalarının müzikteki bu davalarının peşinden gittiler. Böylelikle bu müziksel tercih nesilden nesile devam etti.

En eski caz sanatçıları köleliğin bitmesine yakın zaman kala doğdu. Caz mirası bu sanatçılara Özgürlük Bildirgesinden önce doğmuş yaşlı aile büyüklerinin canlı ve parlak hafızalarından miras kaldı. Resmi olarak kölelik kalkmış olsa da Afrika kökenli Amerikalılar kendilerini hala beyazlar gibi aynı haklara sahip ve yerel yasalar tarafından korunan bireyler olarak göremediler. Ayrıca Afrikalılar ve Karayipliler arasında Avrupalılar da vardı. İskoç, İngiliz, İrlanda, Fransız, İspanyol ve İtalyanlar New Orleans'ın çoklu kültür yapısına çeşitlilik kazandırdılar. 19. yüzyılın sonlarına doğru geliştirilen yeni bir piyano çalma tarzı caz üzerine damgasını vurmaya başladı. Bu tarzın adı "kesik tempolu caz müziği" (ragtime) olarak isimlendirildi. Ancak ragtime tarzı, klasik cazın aksine doğaçlama bir müzik tarzı değildi. Piyanist sağ eliyle senkoplu bir melodi çalarken ritmi sol eliyle tutardı. Eski tarz caz müzisyenleri 20. yüzyılın başlarında popülaritesinin zirvesine gelen ragtime tarzını kendi tarzlarına dahil etmeye ve müziklerini süslemeye başladılar.