Kardeş olmak hayatta beraber yürüyebilmektir. Her anında yanında olmaktır.
Bazen aile arasında kurulan köprüdür kardeşlik..
Her anında sana destek olandır. Kardeş olmak paylaşmayı bilemektir.
Kendinden önce düşündüğün kardeşin olur.
Canı acısa canın yanar..
Mutluluğunu paylaşırsın mesela..
Hayatın kötüye giderken bile onun hayatının güzelliğiyle mutlu olursun..
Kardeşsen eğer verici olursun..
Önce o yesin, önce o giysin, önce o yaşasın istersin..
Bide yaşayamadığı her şeyi, hevesinin kaldığı her şeyi kardeşi yaşasın diye kocaman fedakarlık yapanlar var..
Bazen görüyorum insanlar kardeşleri ile görüşmüyor, konuşmuyor .. Cidden aklım almıyor insan aynı candan olduğu insanla nasıl olurda görüşmez..
Ne olursa olsun ailenin sana bırakacağı tek armağan kardeşindir bu hayatta..
Küçük yada büyük olmak hiçbir şeyi değiştirmiyor önemli olan birlikte olabilmek..
Aslında abi’nin yada abla’nın gözünde hala küçük bir çocuk olarak kalıyorsunuz. Sizin büyüdüğünüzü asla anlamak istemiyorlar en güzeli de sizin her anınıza şahit olmaları bence..
Yürüdüğünüzü, okula başladığınızı, büyüdüğünüzü, yetişkin bir birey olduğunuzu görüyorlar anne’nin yarısı belki de ablalardır.. Her anımıza annemiz gibi şahit olmuşlardır.
Yaşınız kaç olursa olsun ablalar kıyamaz kardeşlerine..
En güzeli de kardeşlik kavramını küçük yaştan itibaren öğrenmiş olmak..
Tek çocuk büyüyen insanlar belki bu yazdıklarımı anlamakta zorlanabilirler.. ama bu hayatta en güzel şey bir kardeşe sahip olmak..
Büyüdükçe kardeşliğin hayatınızda ki yeri artıyor…
Her zaman gidebileceğin bir kapın var .. saat kaç olursa olsun..
Her zaman sana destek olacak biri var ..
İyi gününde de yanında kötü gününde de ..
Arkadaşlıklar gibi sarsılmıyor kardeşlik..
Hep dimdik duruyor .. Kimse sarsamıyor kardeşliği..