Doğanay'ın Kaleminden (29.12.2020)

Tiyatro, bir sahnede, seyirciler önünde oyuncuların sergilemesi amacıyla hazırlanmış gösterilerdir. Farklı bir şekilde duyguların ve olayların hareket ve konuşmalarla anlatılmasıdır.

Geleneksel tiyatroda güldürü ögesi ön plandadır. Bunun yanında ders verici ve eğitici özelliği de vardır.

Geleneksel Türk tiyatrosun da Batılılaşma öncesi Türk Kültürünün tiyatrosudur . İslami yaşam ilkelerinin , esnaf loncalarının ve sarayın yönlendirmesiyle biçimlenen geleneksel kültürün köylü ve halk tiyatrosu türlerini kapsar . Köylerde oynanan seyirlik oyunlar dışında kalan halk tiyatrosu genellikle kentlerde , en çokta İstanbul'da gelişmiştir .Fakat dönemimizde tiyatroya eskisi gibi değer verilmiyor. Ne oyuncularımız tarafından ne de halk tarafından. Tabi oyuncular diyerek hepsini içerisine almak doğru olmaz. Çünkü değerli kıymetli ve hakkıyla tiyatro yapan Tiyatrocularımız vardır fakat onlarında çok kıymeti bilinmez diye düşünüyorum. Artık taytroya giden insanlar bile kalmadı ne yazık ki. Sadece evlerde oturulup saatlerce diziler izliyoruz ve bu dizilerin hiçbir mantığı yok. İnsanları şiddete eğilimli yapmaktan başka yaptığı bize verdiği bir fayda dahi yok bu çok üzücü. Umuyorum tiyatro, sanata bu dizilere verdiğimiz değerden daha fazlasını verebiliriz.