Doğanay'ın Kaleminden (13.03.2021)

Hayatımıza Korona Virüs gireli 1 yıl olmuş. İnsan şaşıp kalıyor. Ne kadar çabuk geçti zaman. Özellikle 1 yıl boyunca hiç yol gitmemiş gibiyiz. O zamanda yasaklar vardı şu zaman da yasaklar var. Düşünün ki 1 yıl boyunca evinden çıkmayan bir halk.. Gerçekten psikolojik olarak zor bir süreçten geçiyoruz. 1yıl boyunca maske ile dolaşmaya alışmış olmakta bu işin ironi taradı aslında. Halk alıştı bazı durumlara önceden maske taktığımızda sıkılırdık ancak şuan herkeste bir maske takma alışkanlığı var oldu. Özellikle bu dönemde çocuklar ve yaşlı insanlar için zor bir süreç. Çocuklar alması gereken vitaminleri ve doğa ile iç içe olması gereken vakitlerde evlerde olmak zorundalar. Doğadan uzaklaşan çocuklar için üzgünüm. Çünkü çocuğun ihtiyacı var doğaya, temiz havaya, güneşe.. Ancak şu süreçte çocuklarımızı korumak amacı elimizden pek bir şey gelmiyor. Umarım bir an önce özgürce dolaşıp maskeler olmadan gezebileceğimiz zamanlara.

Birazda endişeliyiz aslında maske takmak sürekli nefes alırken ciğerlerimize zarar veriyor mu ? bu konuda bir çok açıklama yapıldı. Ancak hızlı ve tempolu yürüdüğümüz zamanlar rahat nefes almak istiyoruz.  Yada sıcak havalarda bu durum bizi bir hayli zorlayacak gibi duruyor. Toplu taşıma araçlarında bu durum daha da fazla..