Nefes alacak alanlarımız olsun

Bugünün diğer günlerden bir farkı olsun. Polyanacı bir yaklaşım olarak görebilirsiniz, olabilir elbette ama bugün de polyanacı takılalım. Hayat mücadelesi içinde değilmişcesine, kredi kartı taksitleri her dakika kendini hatırlatmıyormuşcasına, sevgilimizle, ailemizle aramız hiç bozuk değilmişçesine başlayalım güne. Bugün mesela düşünmeyelim ay sonunu, düşünmeyelim sevgilimizle yaşadığımız kıskançlık kavgalarını, düşünmeyelim iş yerinde yaşadığımız problemleri. Peki ne düşünelim? Mesela dinlediğimiz şarkı sanki dünyanın en güzel şarkısıymış gibi varsayalım, öylesine doyumsuz dinleyelim onu. Mesela kahvaltıda yudumladığımız çay, dünyanın en uçsuz bucaksız tadına sahip çaymış gibi zevkle içelim onu. Mesela gökyüzüne bakalım, sanki en güzel renkler gökyüzünde buluşmuşcasına izleyelim onu. Mesela kuşların cıvıltısına kulak verelim, duyduğumuz en canlı, en renkli melodiymiş gibi hissedelim ruhumuzda. Sonra yürüyelim biraz, her adımımız biraz daha umut aşılasın bize, soluduğumuz her hava biraz daha hayat enerjsi katsın bize. Selam verelim mesela hiç tanımadığımız birine, saçından okşayalım minik bir çocuğun. Geçelim sonra bir ağacın altına, başlayalım en sevdiğimiz kitabın satırlarını okumaya, her şeyden uzaklaşıp bambaşka bir dünya var edelim o satırların arasında, aslında olmak istediğimiz bir dünya. Mesela farklı bir şeyler yapalım bugün, önceden hiç yapmadığımız bir şey, yaşımız yaş olursa olsun yapalım bunu. Resim çizmekle alakan olmadığını düşünüyorsundur ama içinde hep bir ukte klamış, e kap fırçayı tuvali başla çizme bir şeyleri. İlla çok güzel bir şey çıkmasına gerek var mı? Gerçi güzellik göreceli bir kavram değil mi zaten, belki de senin çok hoşuna gidecek attığın her fırça darbesi, belki hiç fark etmediğin bir yeteneğini keşfedeceksin, gerçi bu konuda önemli olan yetenekli olup olmaman değil, önemli olan ne kadar haz aldığın o boyaların arasında dans ederken. Mesela konser ver kendince, öyle içten söyle ki en sevdiğin şarkıyı, sanki tüm dünya seni dinliyormuşçasına. Aslında biraz nefes alalım istedim bugün, tüm dertlerden uzaklaşıp, sadece bir günlüğüne kendim için bir şeyler yapalım istedim. Kaygılardan, kavgalardan, üzüntülerden çok uzakta; doyasıya hayal kurduğun, kendin için bir şeyler yaptığın bir gün olsun istedim. Arada yoruluyor çünkü insan, alıştığını sanarken aslında kendinden bir şeyler feda ettiğini farkediyorsun bu mücadelede, kendini ihmal ettiğini, mutluluğunu geri planda bıraktığını anlıyorsun. Ondan dolayı bugünü sadece kendin için harekete geçme günü olarak görmek istedim, oksijeni ciğerlerinde hissettiğin, minil bir çocuğun gülümsemesini yüreğinde hissettiğin, hayal gücünü zorladığın bir gün olsun istedim. Aslında unutuyoruz bazen nefes almayı, nefes alacak alanlarımız olmalı.