Bilgelik Ağacının Kökleri / OYUN CİDDİ BİR İŞTİR (18.06.2021)

Tam da böyle bir anda olanlar olmuş. Olanlar 7 cihanda, deniz ve okyanus diyarlarında dahi duyulmuş. Bilgelik Ağacının öfkesi o kadar büyümüş ki… Dalları kararmış. Çiçekleri tatlı tatlı kokmaz olmuş. Anka Kuşu bile duymuş olanları. Uzak gezegenlerden uçup gelmiş.

Olayların gelişmesi aslında bir oyunla başlamış. Çocuklar oyun oynarlarken, afacanlardan biri bir ağaca tırmanmış. Oyun telaşında yemek yemeyi unutmuş ve birden karınlarına acı bir açlık oturmuş. Bu açlıkla mücadele etmeye çalışırken miniklerden biri ağaca tırmanmış. Afacan kucağında ağacın meyveleri ile aşağı inmiş. Dallar arasında kollarının çizilmesini umursamamış. Çünkü yaptığı görev çok büyükmüş. Yemişler yiyen çocuklar karın tokluğu ile yeniden oyuna döndüklerinde muzip ufaklıklardan biri yeni bir oyun icat etmiş bile. Yeni oyunda, yere düşen ağaç dallarından ‘Y’ harfi şeklinde olanlar toplanılacak ve iki ucu tutulan dal yardımı ile su bulunacak.

Çocukların hepsi ellerine aldıkları dallar ile yola koyulmuş. Dalın onları suya götüreceğine inanmışlar. Çocuklardan biri de bir çukura yönelmiş. Çukurun içinde su olduğuna inanarak oraya inmiş. Cesareti hepsini şaşırtmış.

Sıra yeni hedefe ve oyuna geldiğinde ise neşeli çocuklardan biri ağaç yaprakları ve dalları ile müzik yapmaya başlamış. Kimi çocuk çiçeklere üfleyerek ıslık çıkarmış kimisi yaprakları dudakları arasına alarak ıslık sesi yapmış.

Müzik eşliğinde çevreden topladıkları çamurlarla hayallerindeki evleri, sarayları, kulübeleri yapmaya başlamışlar. Bazıları büyük kayalara resimler bile yapmış…

…

Günün sonu yaklaştığında her şey değişmiş. Oradan geçen bir atlı, çocuklara kızmaya başlamış. Çevreyi talan ettiklerini iddia ederek onlara evlerine dönmeleri gerektiklerini, yaptıklarının hiçbir mantığı olmadığını söylemiş.

Çocukların cesaretini kırmış!

Kimin haddinedir! Çocukların kalbini kırmak kimin haddine!!!

Bilgelik Ağacı o tarihte ilk defa bu kadar çok çocuğun kabinin kırıldığına şahit olmuş. Yemişleri veren ağaç da oymuş. Suya çocuklardan birinin sopasının ucuna gitmesini söyleyende… ‘Y’ şeklindeki dallarını yere atan da…

O büyük gövdesini sallamaya başlamış. O an kimse onu sakinleştiremezmiş. Anka Kuşu bile.. Bilgelik Ağacı demiş ki, ‘Sen de kimsin? Ne haddine bunca çocuğun kalbini kırmak! Cesaretini kırmak senin ne haddine! O çocuk tırmandı ağaca. Arkadaşlarının karnını doyurdu. Eve gitmek daha kolay olabilir. Ama arkadaşlarını bırakmadı. Sana oyun gibi gelebilir. Oyundur da… Birlikte belki de açlıktan kurtuldular. Karınlarını doyurdular… Diğer çocuk suyu buldu. Ama susuzluğa çare buldu! Dünyayı doyurdular… Müzik yaptılar… Ruhlarını doyurdular… Resim yaptılar gözlerini doyurdular… Oyun çocuk işidir. Çocukcadır. Oyun çocuk için ciddi bir iştir. Sen çocukluğunu kaybettiğine yan! Bırak çocukların cesaretini. Bırak çocuklar dünyayı kurtarsın!’