Maharet

Bu hafta da köşemde “Maharet” konusunda değerlendirmelerde bulunmak ve bu konuyu yaşadığım olaylarla sizlere aktarmak istedim.

Hayatın hangi aşamasında veya nerede olursak olalım “Maharet” kelimesi ile mutlaka bir şekilde karşılaşmışsınızdır.

Ustalık, eli yatkınlık, beceri ve beceriklilik anlamında kullanılan “Maharet” kelimesini bundan 35 yıl önce gittiğim Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü tarafından düzenlenen kadınlara yönelik kursların yıl sonu sergisinde “Maharetli Eller” pankartında görmüştüm.

El emeği, göz nuru dökerek hazırladıkları giysileri, iğne oyalarını, tablo, vazo ve yaptıkları diğer benzeri çalışmaları gelen misafirlere düzenledikleri sergi ile tanıtan her yaştan kadınların bu maharetli yani el becerilerini de o dönemde “Maharetli El Ürünlerini Sergilediler” başlığıyla haber yapmıştım.

Şimdi gelelim benim gazetecilik mesleğine nasıl geçtiğime ve başladığıma.

Rahmetli babam Şaban Karakaya da sıhhi tesisat ustalığını vefatına kadar devam ettirmiş, benim de bu mesleği öğrenmem için özelikle yaz aylarında ve hafta sonlarında aldığı işlere yardımcı olsun diye beni de yanında götürürdü.

Yine böyle bir gün bir işe gitmiştik ve bana o zamanlar galvaniz boru kullanılan duvarlara su borusu kanalı açmam için keski ve çekiç vermişti. Ama benim elim onun gibi maharetli değildi ve hiç de güzel kanal açamıyordum. O zaman fark etmiştim ben babam gibi maharetli bir usta olamam ve bu mesleği de yürütemem.

Zaten o dönemlerde bile gazetecilik hevesi ile haber yapıp ulusal gazetelere gönderiyordum ve sonrasında da ilçemdeki yerel gazetede çalışmaya başlamıştım.

Okulu bitirip askerliğimi de yaptıktan sonra yine ilçemdeki yerel gazetede çalışmaya başlamış ve bir süre sonra da gazetenin yazı işleri müdürlüğü görevine getirilmiştim.

Yani benim maharetli olduğum ve severek yaptığım gazetecilik mesleğinde en önemli görevlerden biriydi bu.

Bu görevi de kendi başıma açmaya karar verdiğim Alternatif Gazetesi’ni çıkarıncaya kadar sürdürmüş, beş yıl da gazete sahipliği yaptıktan sonra memur olarak kamuya, Valilik Basın ve Halkla İlişkiler birimine geçmiştim.

Kamuda da Valilik ve ardından İl Özel İdaresi Basın Sorumluluğumda maharetli olup yaptığım her işte çözüm üreterek başarılı olmaya çalıştım.

Büyük kızımın tıp fakültesini kazanmasıyla birlikte memleket değiştirmiş ve bu kez üniversitede basın ve halkla ilişkiler biriminde çalışmaya başlamıştım.

Üniversite sonrası ise mesleğimin en üst zirvesi olan Basın İlan Kurumu’na müdür olarak atanmış, Sivas ve Tekirdağ il müdürlüğü görevlerinde çalıştıktan sonra emekli olmaya karar verdim.

Şimdilerde Kazdağları’nın eteklerindeki Çanakkale’deki memleketimde Yenice Kalkım’daki Çiftlik Köyü’nde organik tarımla uğraşıyorum.

Bu işin çok ehli değilim ama köydeki maharetli akrabalarım ve diğer köylülerimle bu işin de üstesinden gelmeye çalışıyorum.

Sonuç itibarıyla her ne işi yaparsak yapalım maharetli olmak ve pratik çözümler üretmek lazım.

Bu nedenledir ki, siz değerli okuyucularıma yaptıkları tüm işlerinde başarılı olmalarını diliyor, her birinize sağlıklı ve mutlu günler temenni ederek sizleri Allah’a emanet ediyorum.

Kalın sağlıcakla…